Familie Lukas
Wij gaan terug naar 2009, ons vakantie huis in Nederland verkocht en het plan ontstaat om een familie huis te kopen. Al zoekende vinden we op de site van 2ehuisinfrankrijk.com een advertentie van "een huisje in de bergen" in de Limousin. Het spreekt ons direct aan. Heerlijke omgeving, mooie natuur maar niet naast de deur. Met vrienden zijn we ooit een keer in Frankrijk geweest ( weekend Parijs met een 2cv) en spreken we beiden de taal niet dus, is dit verstandig?
Een verlanglijstje opgesteld met de kinderen ( toen 11-10-8 en 5 jaar) want uiteindelijk wilden we het samen doen zodat het ook hun huis zal worden. Vragen als waar, hoeveel grond, buren, oude opknapper enz. passeerden.
Gemaild met de aldaar wonende makelaars Jeroen en Inge. Ons huisje in de bergen bleek inmiddels een andere eigenaar te hebben. De makelaar stelde voor om meerdere huizen te bekijken. Een weekend gepland en van tevoren druk gemaakt over, hoe gaat dat met de tol en Franse taal?
Vrijdag op tijd vertrokken en het weekend gebruikt om 5 huizen te bekijken. De één te groot de ander te klein zo gaat dat dan. Soms was het huis nog bewoond en probeerde de bewoonster haar ‘paleisje’ zo goed mogelijk aan te prijzen. Toch wel een beetje lastig als je niet begrijpt wat er wordt gezegd maar de lichaamstaal zei genoeg. Soms liepen de muizen op zolder. Maar van de 5 zat er niet één bij waarvan we beiden zeiden wow dit is het.
"Nu wil ik jullie nog graag een huis laten zien" zei Jeroen. Daar aangekomen keken we elkaar aan en zeiden niets maar wisten dat dit het moet worden. Een authentieke Franse boerderij van een stel dat al wel was begonnen met verbouwen maar er was niets verprutst. We hebben ter plekke een bod gedaan en maandag, weer terug in Nederland, hebben we het huis gekocht.
Drie maanden later gingen we met z’n allen in een volle auto met een binnentrap op het dak, kinderen in de auto en een grote kar met huisraad en bedden richting Le Mas. Een belevenis om nooit te vergeten. De hele nacht gereden en onderweg in de auto geslapen. s' morgens bij het licht worden, buiten op onze plek Le Mas ontbeten. Om tien uur hebben we ons bij de notaris gemeld waar we de sleutel kregen en we eigenaar waren van een mooi huis op een prachtige plek in Frankrijk.
De verbouwing kon beginnen, timmeren, voegen, beton storten, wat we met zijn allen hebben gedaan en soms met hulp van vrienden die bij ons op bezoek kwamen. Het was bijzonder om zo samen bezig zijn. Inmiddels hebben we een 2CV in de schuur staan, dakje open en s’ morgens naar de bakker voor een lekker vers broodje.
U denkt misschien, ging alles dan zo makkelijk waren er geen problemen? Natuurlijk ging het wel eens mis, een douchecabine bestellen, een vergunning aanvragen of een loodgieter vinden als je geen Frans spreekt is best lastig. Maar dan blijkt dat je met een beetje goede wil en de raad van andere mensen de problemen niet zo groot zijn.
Inmiddels zijn we aardig ingeburgerd. Erik heeft kerkbanken voor een naburig dorp vermaakt en ook hebben we al eens een concert in het plaatselijke kerkje gegeven dat zeer gewaardeerd werd.
We genieten van de omgeving, de rust en het Franse leven, de dorpsfeesten, vide greniers en de mensen om ons heen, heerlijk! We hebben in de afgelopen jaren er onze plek van gemaakt en nu kunnen we er lekker van genieten met kinderen en aanhang. Een plek die rust geeft met fijne gastvrije vooral Franse mensen om ons heen. We verheugen ons erop dat dit jaar ook onze kleindochter komt logeren. Dit is waar we het voor doen. Een plek om samen te zijn.
Een goede keuze, waar we hopelijk nog jaren plezier van mogen hebben.